Oh Kay, I can't sleep. My heart is hammering against my chest, trying to get out, get away from the pain of missing you. I still can't believe that you're gone, every time that I think it I get a shock of fear that it might be true, can't be true. Oh Kay, I miss you so impossibly much, my darling. As each day goes by I learn more about how special you are, about the core role you played in our family, in my life. I have no idea how I'm ever going to get past the hole that you have left.
People say we're doing well, coping. But it doesn't seem like it to me. I feel just as bad as I have done for the last weeks. I'm still struggling to find memories of you, my photos are the only sure ones and they fill me full of pain, of longing, of disbelief. You were just there, a year ago. How can you not be here now?
Oh Kay, My KayKay. Mama misses your help, your thoughtfulness, your willingness to help, always helping. Mama feels more alone because no one helps her anymore like you did.
Kay... I love you so frightenly much. I'm scared without you. What will happen to us? How can I sleep? How can I rest?
Oh Kay, I hear you saying "My Daddy". I'm your Daddy forever, My Kay.
Can you help me sleep? Can you lead me through this darkness?
Oh Kay. Why, My Kay?
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Lieve Rob,
ReplyDeleteHet eerste wat ik vanmorgen deed was jouw blog lezen. Ik heb stevig gehuild, en zou zo graag een arm om je heen slaan zodat je je misschien wat veiliger kon voelen. Kay's spirit is in jou en Marion en daarmee ook haar kracht. Blijf vooral schrijven wat je voelt en denkt.
Je gevoelens (Kay's spirit) helpen je verder op weg. Emoties zijn je richtingaanwijzers, probeer ze te beleven en te doorleven.
Ik denk aan jullie.
xx Liefs Bettine
Oh Rob,
ReplyDeleteHold on Honey.
So many hugs to all of you.
Love Linda xx
Sending a big hug over the English channel hoping that you find the peace you crave.
ReplyDeleteSharon x
Lieve Rob en Marion,
ReplyDeleteHeen en weer slingerend tussen veel verdriet, ongeloof en de vraag waarom jullie. Aan de andere kant soms mooie foto's, jullie genietend van Nattie. Niemand kan vertellen waarom dit jullie moest overkomen, antwoorden zul je waarschijnlijk niet krijgen. Probeer te genieten van de mooie dingen, en spring in de dagen die verdrietig zijn. Ik wens jullie oprecht toe dat de mooie momenten vaker komen, en dat de verdrietige dagen steeds iets minder heftig worden.
Liefs,
Natascha
Luckily, my boss went out so she doesn't see me crying behind my desk....no words to say today!
ReplyDeleteWhy is life so f....ing hard sometimes.
Lieve groeten,
Marie-Cecile
Hoi Rob,
ReplyDeleteWij denken aan jullie, vergeet dat niet. We zoeken bij ieder kaartje steeds naar de woorden die jullie enigzins troost zouden kunnen bieden, maar ze komen niet. Ik vond dit gedicht voor jullie, dit komt dichtbij hetgeen we willen zeggen en bidden dat het jullie hoop geeft.
Hou vol, voor jezelf en voor elkaar.
Linda en Robert
Hope in Heaven's Day
Grief be mine, I ask you so,
If not for you, I wouldn't know,
How life once was and then be still,
How so precious, that death do steal.
Because that grief, won't go away,
Learn to let it have its way.
The link to love, a precious one,
Is met with grief and still not done.
The days do come, and nights do go,
Grief will stay as time is so.
And so a loved one passes on,
And grief comes in and carries on.
Does grief get better, I will ask,
It's hard to say, while at its task.
There is grief to help us cope,
There is God to give us hope.
Grief will surely go away,
On that glorious heaven's day.
But while its here, there's just one thing,
Pray our Lord, for peace he'll bring.
(Arlene Dery)
Painful one for us all to read.
ReplyDeleteI read it and I think it might be time for you to come home. The 'break' you are having seems to be very painful and it doesn't appear to be doing you any good. On the other hand, maybe going through all this pain and loneliness down in France will make the homecoming easier. You'll appreciate having friends around you, and a few of those hugs again.
Hang on there. We're all still up here, waiting for you to come home.
Love,
James
I can feel the pain in your words. I will pray that some how, some way peace and comfort will wrap around you and your family.
ReplyDeleteWith love and hugs,
Debbie
Beste Rob en Marion,
ReplyDeletewekelijks volgde ik jullie verhalen. en nog steeds kijk ik dagelijks hoe het met jullie gaat. maar weet niets te zeggen of schrijven, het is nog steeds ongeloof. Met tranen in mijn ogen, lees ik dagelijks de pijn die jullie moeten doorstaan. zo oneerlijk.........Ik hoop dat jullie met de pijn en leegte die in jullie hart leeft om kunnen gaan en het een plaatsje kunnen geven, en er rust in vinden, dit zal zeker niet meevallen. Kay is en zal altijd in jullie buurt blijven. waar je ook bent. durf te genieten van de dingen die om je heen zijn, en gebeuren. En ook van Nattie en Lauren. Het fietsen doet je goed, Rob. Ook Kay zal dit merken en zien. Ik hoop dat het goed gaat met Marion, en rust zal vinden. Ik vind god (als hij bestaat)nog steeds gemeen, zoals ik al eerder gemeld heb in mijn gedichtje aan jullie. dat hij dit kan laten gebeuren. onGELOOFlijk.
veel sterkte! Rob en Marion! Nattie en Lauren!.
We denken veel aan jullie!
Bep van der Sanden
Lieve Rob en Marion,
ReplyDeleteMijn gedachten zijn bij jullie.
Big Hug
xxx Bettine
Oh Rob
ReplyDeleteHang on in there Mr Lion. Us bunnies marvel that you manage to get up each morning [which must be no mean feat!]
Be there for Marion , Lauren and Nattie ,looking for all the beauty left in your world and for the time being ,that will have to be enough. Keep on fiercely protecting that lioness and those cubs of yours [although you might need help with developing that mane of yours !!]
Keep sharing your thoughts ,good and bad with us- a trouble shared and all that!
All my love and BIG BIG HUGS from your Little cousin
Lynne
xxxxx
Still here, still checking in, still sending love and hugs - and hoping you are getting some rest.
ReplyDeleteLinda xxx
Rob en Marion,
ReplyDeleteHang on.
Still thinking every day of you.
Hugs,
Bianca