Beautiful weather here today. A little colder in the shade (18C) but we're sitting in the sun in shorts and tee-shirts. Bit windy though.
For those of you who are concerned that I'm going to blow an artery, here's the results of today's bike ride. I'm being careful, I didn't cycle back up to the house since that's got some sections going above 12%. I generally don't do that unless I'm feeling pretty fit and don't need to lug 5kg of extra fat up with me.
Again, cycling in bright sunshine and a cool, fresh wind is unbelievably therapeutic. The depression receeds a little, the imponderables seem less important, I feel calmer and more peaceful. And most important of all I feel closer to Kay.
I got the (vague) feeling today that she's a little annoyed or impatient with me for being so miserable. I don't think Kay was ever miserable for longer than five minutes before she was off doing the next thing.
Just so as you know, this blog and your support and responses are such a huge source of comfort. When I post a new blog entry I'm constantly refreshing the dashboard to see if there are any comments. The wonders of the modern internet world.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
O Rob you're doing so well! You can be proud of yourself. Thank you very much for letting us know our responses are a source of comfort for you.
ReplyDeleteHave a nice day over there!
x Bettine
Lieve Rob en Marion, vandaag voor
ReplyDeletemij weer een blog update.Ik heb gehuild, gelachen,gehuild en vol bewondering de tekst gelezen die je schrijft.
De liefde,verdriet maar ook humor komen helemaal aan. De prachtige foto's geven een goed gevoel, waarom? omdat er mooie mensen opstaan of gemaakt zijn door. Het is moeilijk om te lezen hoeveel pijn en verdriet jullie hebben. Ik kan dan alleen denken "Why kay" en kon ik jullie maar een dikke knuffel geven. graag was ik op de sms ingegaan maar...
Wat je over Kay schrijft van wat zij zal denken en zeggen is echt Kay, en ik weet zeker dat ze dat ook nu doet. Ze is bij jullie zeker weten ook al voel je het niet. ze is in de warme zon, een prachtige ster op de mountainbike, bij micksie ze is er, overal!
Lieve Marion en Rob kom tot rust met elkaar neem tijd!!, en geniet van nattie. Dat deed Kay ook altijd, en dat begon al als ze haar naam noemde hetzelfde geldde trouwens ook bij lauren.Ze is mega trots op haar zussen. en natuurlijk ook haar mama en daddy. veel liefs denk aan jullie!!
We read the blog earlier and tried to put a comment, but Blogger had technical issues and didn't allow me to post it. In fact it's been technical issues all week for me thanks to my glorious decision to go 'Mac'. Beginning to see that it might have brought some advantages. Not always clear what they are, but still.
ReplyDeleteThank you for the SMS, even in error. It looks like you are planning a good time for Frank. He surely deserves it.
James and Isa
Hi Rob
ReplyDeleteYou might not always get a comment from me, mainly because I really don't know what to say. Just want you to know that I check your blog daily. If you didn't write down how you feel and how the family are doing, I doubt if I would keep in contact as much (if at all) for fear of intruding.
Thanks for keeping the lines of communication open.
Lesley x
Do you know....? I suspect there are a few of us who work at the computer most days and keep refreshing the programme to see if you're there and how you're doing! Makes the world a little smaller and cosier eh?
ReplyDeleteHang in there Rob, you are just amazing! Just take it easy will you!!!???
:-)
Linda xx
Hier een berichtje van Q3 C. De afdeling waar we Kay hebben mogen verzorgen en waar we met jullie hebben kennis gemaakt. Wat een geweldige ouders heeft Kay en geweldige zussen!!!!!
ReplyDeleteNog steeds hebben we het over jullie zeker als we die mooie foto van Kay weer zien die bij ons in de koffiekamer ligt. Ook wij volgen jullie blog regelmatig en het is goed om te zien dat jullie het geweldig "doen".
Heel veel sterkte allemaal !
Veel groetjes van Yvette ( verplk Q3C)
Hi Yvette, we think about you all, often, and remain so grateful for the care that we all got. I wish you could have had the chance to know Kay as well as her parents.
ReplyDeleteHugs, Rob & Marion.
Hoi Rob,
ReplyDeleteIk vind het fijn om te lezen dat jullie nog kunnen genieten van de mooie dingen, zoals die prachtige zonsondergang. Mijn vader (groot Frankrijk fan) vraagt waar jullie huisje ergens staat in Zuid-Frankrijk?
Ik sluit me trouwens aan bij Lesley hierboven - ik lees je blog elke dag, maar weet vaak gewoon niet hoe ik erop moet reageren. Ikzelf heb me drie weken erg verdrietig gevoeld, maar heb sinds afgelopen donderdag het gevoel dat de donkere wolk boven mijn hoofd verdwenen is. Ik hoop dat dit binnekort ook bij jullie zal gebeuren. Veel sterkte in het zonnetje (Natasha mailde me dat het lekker warm is daar) en hopelijk komen jullie terug met iets minder verdriet, al is het maar een beetje.
Judith
I'm also glad that the comments we sent, can give you some kind of comfort. It's always nicefor you to know that you are not alone and that there are many people around the globe, thinking of you, Marion, Natasha and Lauren, hoping you will get through this.
ReplyDeleteI won't say: Time heals all wounds, because it doesn't. But I so strongely hope that it will get better, along the way.
My love to you all and to Marion in particular, Marie-Cecile
So glad that this blog and the comments help you. You are never alone. Remember, keep your heart and mind open.
ReplyDeleteHugs,
Debbie